پس از این که درن برون هر 6 شماره ی لاتاری چند میلیون پوندی بریتانیا را درست حدس زد، همان طور که قول داده بود، تنها دو روز بعد از این برنامه در برنامه ی دیگری نحوه ی انجام این حدس شگفت آور خود را به بینندگان توضیح داد. در حالی که بسیاری از بینندگان انتظار داشتند، براون به طور واضح و روشن حقه ی خود را توضیح دهد، وی بیش از آن که به پرسشهای بینندگان پاسخ دهد، سوالات بیشتری در ذهن آنان ایجاد کرد. وی رمزگشایی از کار خود را با این جمله شروع کرد: “رمز این کار فوق العاده چیزی نیست مگر خرد جمعی.” وی گروهی 24 نفره را تشکیل داد و از آنها خواست با مطالعه ی شماره های لاتاری سال گذشته، خود را برای حدس زدن شماره های لاتاری آماده کنند. کار این گروه از چند هفته پیش از برنامه ی زنده ی براون آغاز شده بود. روال کار به این صورت بود که این افراد در اتاقی در کنار هم شماره ی تک تک گویها را حدس می زدند و میانگین این حدسها برای تک تک گویها به عنوان نتیجه معرفی می شد. در اولین هفته، این گروه موفق شد تنها یک شماره را درست حدس بزند. در دومین هفته، تعداد شماره های درست به 3 رسید و در سومین هفته، گروه توانست 4 شماره را درست حدس بزند. این پیشرفت معنی دار براون را متقاعد کرده بود که در هفته ی بعد که به طور زنده باید در برابر دوربینهای تلویزیونی پیش بینی خود را اعلام کند، گروه خواهد توانست هر 5 شماره را درست حدس بزند. راجر هیث برون، استاد ریاضی محض دانشگاه آکسفورد نیز با بیان تندتری به استقبال برنامه ی براون می رود. وی می گوید: “از نظر ریاضی حرفهای براون چرند و آشغال است. اون فقط با این برنامه بلوف زد، در حالی که حقه ی اصلی خود را فاش نکرد.”